PostHeaderIcon Reisverhalen

PostHeaderIcon Verjaardag in Australie

De ochtend na ons snorkelavontuur hebben we een korte boardwalkwandeling (een soort plankenpad door de jungle) gedaan voordat we weer vertrokken voor onze reis naar het zuiden. De weg terug naar Cairns is prachtig en leidt door bossen, over bergen en ligt grotendeels direct langs de kust. Na een paar stops bij uitzichtpunten en een lunch bij een kloof met een rivier, kwamen we 's middags aan in Cairns. We zijn nog even gestopt bij het Hippiecamperkantoor om een aantal ongemakken aan de auto te laten maken. (En om het handboek met technische weetjes te krijgen, want het is toch wel ingewikkeld, zo'n camper). Vervolgens was het al te laat om door te rijden en hebben we een camping in Cairns gezocht. Het toeval wilde dat ook Cynthia, onze vriendin uit Laos, die dag in Cairns was. We hebben haar opgehaald en samen hebben we pasta gemaakt en heerlijk bijgekletst op de camping. Superleuk om haar weer te spreken!

De campings hier zijn trouwens erg gezellig. Elke camping heeft een campingkeuken met gaspitten, wasbakken, bbq's en een aantal zitplaatsen. De meeste mensen maken hier (gratis) goed gebruik van en zo sta je te koken tussen allerlei andere reizigers.

De ochtend van de 24e zijn we vroeg vertrokken omdat we een rondrit door het gebied The Atherton Tablelands wilden maken. We reden als eerste naar The Boulders, een kloof met een rivier waar gigantische stenen (boulders) in liggen. Onze tweede stop was bij de Josephine Falls, een waterval met een soort natuurlijke glijbaan. Die moesten we natuurlijk proberen, ondanks het ijskoude water! Gaaf! Na een bezoek aan een volgende waterval reden we The Tablelands in, een gebied met heel veel heuvels met landbouwgronden. Als je op een berg stond, zag je om je heen allemaal bergjes in verschillende kleuren. Erg mooi! Vervolgens reden we het Waterfall Circuit, een landweggetje met 3 watervallen. Onze eindbestemming was Lake Eacham, een mooi meer waar we kleine schildpadden zagen. We checkten in bij een kleine camping, waar we pannenkoeken (jammie!) hebben gebakken in de campingkeuken. De avond brachten we door in de keuken met een Brits ouder stel, aan wie Erica nog wat gitaarles heeft gegeven op een ukelele.

En toen was het Evelien's verjaardag! Erica heeft de camper versierd en had onderweg al ergens ongemerkt een cadeau gescoord. Dus het feest was compleet. Ook het Britse stel van de avond ervoor was de verjaardag niet vergeten en kwam met een mooie kaart aanzetten. Een goed begin van een verjaardag in een ver land. We zijn op tijd vertrokken, omdat we aardig wat kilometers wilden maken deze dag. Onderweg werd er natuurlijk nog wel gestopt bij een lokale melkboerderij voor overheerlijke cheesecake met koffie! Na zo'n 350 kilometer rijden kwamen we aan in Townsville, waar we een camping hebben gezocht. Het rijden in Australie is tot nu toe erg goed te doen. De wegen zijn goed en we rijden door mooie gebieden. In Townsville mocht Evelien kiezen wat we gingen eten, aangezien dat natuurlijk altijd mag op je verjaardag. Dus dat werd een bbq met salade. Jammie! Iedereen trouwens bedankt voor de smsjes en telefoontjes! 's Avonds hebben we nog wat gedronken met onze dronken Ierse overburen.

 

PostHeaderIcon Birdnerds

Australie is fantastisch! Na ons dagje natuur bekijken in Litchfield National Park, hebben we maar een dagje stad ingelast. Een beetje rondlopen in Darwin, een paar uurtjes internetten, fish & chips eten op de pier (met een fantastisch bestelsysteem; je doet je bestelling bij de bar, je krijgt een buzzer mee, zoekt een plekje op de pier om van het uitzicht te genieten, je wordt gebuzzd als je eten klaar is en dan kan je het ophalen) en een bezoek aan een 'deckchair cinema' (een openluchtbioscoop met een soort strandstoelen waar we de film 'Inglorious Bastards' hebben gezien). De volgende dag werden we erg vroeg opgehaald voor nog een dagje natuur bekijken (en moesten we nog vroeger opstaan omdat we van te voren nog moesten inpakken en uitchecken :() Reisgids Stuart bracht ons in zo'n 2,5 uur, met veel geklets en uitleg, naar Kakadu National Park. Het was een typische zondagochtend in Darwin; onderweg kwamen we een dronken slapende man midden op een parkeerplaats tegen, een voor ons rijdende auto stopte abrupt in de berm en de bestuurder sprong kotsend uit de auto en het cafe waar we gingen ontbijten werd net schoongespoten na een wilde zaterdagnacht. De inwoners van Darwin houden dus wel van een drankje! Onderweg kwamen we verder wat wallabies tegen en zagen we onze eerste krokodil in een rivier dobberen. Onze eerste stop in Kakadu Park was een vogeluitzichtpunt met uitzicht over een meer. Erg mooi! Vervolgens reden we naar Nourlangie Rock, waar oude Aboriginal muurschilderingen te bekijken zijn. Na een stop in het bezoekerscentrum en een lunch met snelle duik in het zwembad, zijn we op een boot gestapt voor een tour over de South Alligator River. Deze rivier zit vol met zoutwaterkrokodillen. We waren een beetje angstig in ons bootje, maar die beesten zijn echt fascinerend! Ze lagen vooral een beetje te relaxen op de oever of rond te dobberen in de rivier. De rivier zelf was ook prachtig en we kwamen veel verschillende vogels, buffels en wilde paarden tegen (voor mensen die een vogellijst met ooievaars, witte reigers en rondscharrelende hoentjes willen, kunnen mailen naar erica ;) )  De terugweg duurde lang, maar werd spannend gemaakt door een, tegen de bus springende, wallibi! We hopen dat ie het overleefd heeft! Na wat gegeten te hebben in Darwin, zijn we rond 23.00 naar het vliegveld gegaan om wederom een nacht door te brengen op onze favoriete bankjes daar. Om 5.00 's ochtends vlogen we naar de stad Cairns aan de oostkust van Australie.

In Cairns werden we opgehaald door de mensen van het hostel dat we geboekt hadden en checkten we in voor onze eerste ervaring met een dorm (slaapzaal)! Na een paar uurtjes slaap inhalen, bleek de jongen van het hostel wel een camper voor ons te willen regelen en hebben we bij hem een tour geboekt voor de volgende dag. Tevens kregen we van hem gratis kaartjes aangeboden voor een fantastische magicshow van de wereldberoemde (?) Sam Powers. Nou, gratis, daar hadden wij natuurlijk wel oren naar. Dus na onze, tevens gratis, maaltijd van het hostel hebben we ons naar het casinotheater begeven. De show was erg grappig, Sam Powers erg fout en zijn trucs toch wel fascinerend. Kortom, een geslaagde avond! De volgende ochtend werden we opgehaald voor onze tour naar het dorp Kuranda. De tocht erheen gaat met een skyrail (een soort skilift) over het regenwoud. Onderweg mag je 2 keer uitstappen voor een korte wandeling door het regenwoud. Het uitzicht is fantastisch en het regenwoud zo mooi! Na zo'n 1,5 uur eindigden we in het dorp Kuranda, waar je wat toeristische attracties kan bezoeken. Wij hebben deze overgeslagen en lekker wat rondgelopen en koffie gedronken. De terugweg ging met de railway, een trein die ooit is opgezet voor de mijnbouw en nu toeristen vervoerd langs ravijnen, watervallen en regenwoud. De rit van zo'n 2 uur was fantastisch! Terug in hostel bleek het erg lastig te zijn om een camper te huren voor de periode die wij wilden en waren we daar behoorlijk teleurgesteld over natuurlijk. We besloten eerst maar eens wat te gaan eten met onze nieuwe Nederlandse kamergenoot Kevin en daarna zelf op internet te zoeken naar campers. Op de site van Hippiecampers (degene die we in Nederland al op het oog hadden) bleken er nog mogelijkheden te zijn en dus besloten we om de volgende dag naar hun kantoor te gaan. In een kroeg in de stad was het Indie-avond, dus met Kevin hebben we daar biertjes gedronken, gekletst en muziek geluisterd.

De ochtend van de 21e zijn we op tijd naar het kantoor van Hippiecampers gelopen voor meer informatie. Na een uitgebreid gesprek (o.a. over de aansprakelijheidsverzekering, die is hier zo anders! 50% van de Australiers is niet verzekerd en dus betaal je bijna altijd de schade aan je auto, ook al is een ongeluk niet je schuld. Heel bijzonder!) konden we onze camper meteen meenemen! En dan moet je ineens links rijden, links schakelen, je knipperlicht aan de rechterkant aan doen, een rotonde linksom nemen en eerst rechts kijken als je wil oversteken! Een bijzondere ervaring, maar het went onwijs snel. We hebben onze spullen in het hostel opgehaald en zijn in het prachtige zwembad van Cairns aan zee nog wezen zwemmen met Kevin. In Australie hebben we tot nu toe nog niet in zee kunnen zwemmen, aangezien er of krokodillen zitten of gevaarlijke kwallen. Gelukkig hebben ze veel gratis zwembaden langs de kust gebouwd. Rond een uurtje of 3 begon onze tocht richting Cape Tribulation, noordelijk van Cairns, waar het regenwoud en het Great Barrier Reef elkaar ontmoeten (zoals alle folders zeggen ;)).

We hadden een mooie camping op het oog om onze eerste nacht in de camper door te brengen. Helaas bleek deze, na een 5 km tocht over een zandweg (wat we eigenlijk niet mogen met onze camper) gesloten te zijn. Grote borden met 'Keep out!' en 'No camping, toilet or water!' schrokken ons behoorlijk af en snel zijn we maar weer omgekeerd. Onderhand werd het schemerig en het tweede wat we niet mogen met onze camper is in het donker rijden (i.v.m. overstekende beesten). Kortom, in 1 dag onbedoeld al 2 regels overtreden ;). In het donker door de bergen en bossen zijn we verder gereden naar een volgende kampeerplaats. Dat doen we ook nooit meer! Uiteindelijk arriveerden we op de eerstvolgende camping en bleek daar helemaal niemand te staan! We mochten gelukkig nog net inchecken en maakten ons op voor een eenzame nacht. Gelukkig hadden we echt Hollands eten om te koken. Aardappels, sperziebonen en hamburgers! En de echte Hollandse regen was ook aanwezig. Tja, gezellig was anders. We zijn dan ook vroeg opgestaan om onze tocht naar Cape Tribulation af te kunnen maken.

Aangekomen in Cape Tribulation zijn we gestopt bij het eerste snorkelbedrijf dat we tegenkwamen. Er bleek een tour naar het Great Barrier Reef te vertrekken binnen 10 minuten en we konden nog mee! Dit is waarvoor we naar Cape Trib zijn gekomen! Dus we hebben ons snel omgekleed en ons bij de groep gevoegd. Tourgids Jason nam onze groep, zo'n 12 mensen, mee naar zijn, soort van opblaasbare, speedboat en binnen een half uurtje waren we aangekomen bij onze eerste snorkelplek. Het weer was ontzettend opgeknapt, hoewel de zee nog wel ruw was. Jason heeft ons van alles uitgelegd en toen mochten we in onze charmante wetsuits met flippers en duikbril het water in. Het Reef is zo prachtig! We zagen de meest prachtige koralen en felgekleurde vissen in allerlei modellen. Na een uurtje bijna ademloos onderwaterkijken, werden we naar onze volgende snorkelplek gebracht. Jason ging hier met ons mee het water in en heeft van alles aangewezen. We zagen felblauwe zeesterren, hun ingewanden uitspuugende zeekommers, gigantische schelpen die bewogen als hij ze aanraakte, nemo-visjes, een soort roggen, felgekleurd koraal, een heleboel soorten mooie visjes en schildpadden! De schildpadden waren echt fantastisch om te zien! Na een uurtje kwamen we verkleumd uit de zee en konden we opwarmen in het zonnetje, terwijl Jason vertelde wat we allemaal hadden gezien. Dit was echt een geweldige ervaring! Na terugkomst konden we douchen en zijn we teruggegaan naar het strand waarvandaan we waren vertrokken. Dit is echt een prachtig bountystrand, waar niet al te veel mensen komen. 's Ochtends toen we vertrokken was er echt nog helemaal niemand en er zijn maar 2 organisatie die vergunning hebben om hier te snorkelen. We hebben heerlijk gerelaxt aan het strand en zijn even naar het uitzichtpunt gelopen. Aan het eind van de middag zijn we ingecheckt op de camping van de snorkelbedrijfeigenaren en hebben we gegeten. We maakten ons op voor een rustig avondje toen er 3 Duitse jongens opdoken die wat wilden drinken in de lokale bar. Tja, toen zijn we maar mee gegaan en hebben we de hele avond gekletst, gedronken en gepoold. Dat is een betere kampeerervaring!

 

PostHeaderIcon Bali Hai!

Op 7 Oktober zijn we vroeg opgestaan om om 7 uur naar het vliegveld van Siem Reap te gaan. Daar moesten we nog even 25 dollar dokken om Cambodja uit te mogen en hebben we de nodige stempels gekregen. Ondertussen vinden we het wel leuk dat ons paspoort telkens voller wordt met inheemse stempels en stickers. In Kuala Lumpur zijn we overgestapt op het vliegtuig naar Denpasar op Bali. Ook daar kregen we stempels en gingen we op zoek in surfersdorp Kuta naar een hostel. Aangezien het 10 of 11 uur 's avonds was (hierover bestaat discussie, omdat Bali blijkbaar toch een uur meer tijdsverschil had, waar we pas 's morgens achter kwamen), konden we na lange tijd een slecht hostel vinden voor een redelijke prijs, dat nog niet vol zat. De surfers die rondliepen wilden ons wel helpen, maar ze waren er een beetje te dronken voor. Uiteindelijk vonden we gelukkig een hotel voor 8 euro per nacht.

De volgende morgen zijn we meteen weer vertrokken, want de kamer was vies en gehorig. Het ontbijt was wel lekker: bananentosti! Gaan we in Nederland ook proberen! Bij een reisbureautje hebben we "transport" geregeld naar een tempel en naar Sanur, een kustplaats voor oude mensen (quote van een andere Nederlander). De Uluwatu tempel was mooi, op een klif aan zee. Er waren enge apen die brillen en oorbellen afpakken van toeristen, maar de gids had ons daar gelukkig voor gewaarschuwd, dus er is niets gebeurd met onze spullen! Vervolgens zijn we doorgereden naar een paar mooie strandjes, waar je tussen de rotsen naar beneden kon lopen naar de zee. In Jimbaran, een andere kustplaats hebben we de zonsondergang gezien boven de zee, terwijl we in een restaurant op het strand zaten (tafels en stoelen in het zand geparkeerd: prima idee)! In Sanur vonden we gelukkig wel snel een hotel, met zwembad, waar we gelijk maar ingesprongen zijn. De volgende ochtend wachtte ons een heerlijk ontbijt in ons iets duurdere hotel (geen toast met jam, maar broodjes en fruit en muffins!!!) Vandaag was onze uitverkozen luierdag, dus bikini's aan en naar het strand. Dit was wel even zoeken, want in Sanur liggen alle grote hotels pal aan het strand, zonder weggetjes ertussen. Na even vragen bij een taxichauffeur zijn we door het Hyatt-hotel-resort naar het strand gelopen. We hebben nog even getwijfeld of we in 1 van de zwembaden van het Hyatt zouden spingen (die met de bar of die met het watervalletje?), want niemand vond het raar dat we er liepen. Maar we kwamen voor de zee, dus we legden onze sarongs op het strand, voor de ligbedden van de luxe-hotel-gasten en hebben niets gedaan! Heerlijk en relaxt!! En 's avonds natuurlijk nog in het zwembad gezwommen!
De volgende dag zijn we naar Ubud gegaan, een kunstenaarsplaatsje middenop Bali. Hier vonden we een bungalowtje om in te verblijven. De hele dag hebben door Ubud gesjokt: enorm veel winkeltjes met kunst, handgemaakte produkten en souvenirs. Het authentieke is er een beetje af, maar het is wel een gezellig stadje met een leuke markt! We hebben niet alleen geshopt, ook nog een tempel en de binnenplaats van het paleis bekeken. De tempels op Bali zijn anders dan die we gezien hebben, ten eerste heten ze Pura's en ze bestaan uit kleine losse gebouwtjes, waar je niet altijd in kan, maar buiten voor blijft staan. Bij elke tempel moet je een sarong om en een sjawl/sjerp omdoen.

Om Ubud heen wordt veel rijst verbouwd. Aangezien het heuvelachtig is, wordt dat gedaan op rijstterassen. Met een tour zijn we langs veel terrassen gekomen, wat prachtig was! We begonnen bij een tempel met een grot en een bassin waar heilig water uit de muur kwam. We moesten onze handen ermee wassen. (Later hebben we gelezen dat het nu helemaal goedkomt met onze nakomelingen. Gelukkig maar)! Achter deze tempel werd ook rijst verbouwd en kon je langs een watervalletje en wat jungle lopen: weer mooi en groen! Bij de volgende tempel moesten we een met een lange trap naar beneden, door de (weer) prachtige rijstterrassen heen, waar een beek liep en waar we via een rijstterras naar een waterval toe konden lopen. Via een koffiebranderij zijn we een berg opgereden, zodat we de vulkaan konden zien met een groot meer ernaast. Een mooi uitzicht!
Maandagmorgen 12 oktober zijn we bijzonder vroeg opgestaan: 2 uur 's nachts. Om 3 uur gingen we namelijk naar de vulkaan Batur rijden om die te beklimmen! Met een gids zijn we in een kleine 2 uur omhoog geklommen. Het klinkt makkelijk, maar het was zwaar: 2 uur flinke fitness! Dus boven op de top dropen we van het zweet en moesten we ons warm aankleden, omdat de zon nog niet op was en het waaide. We werden wel beloond voor ons gehijg en geklauter: wat een mooi uitzicht! De zon kwam op aan de andere kant van het meer boven de grootste berg (Agung) op Bali, de lucht had zoveel mooie kleuren en met een bakkie thee in de ene hand, camera in de andere hand was het genieten! Op de terugweg heeft onze gids ons nog wat stoom laten zien dat uit verschillende gaten uit de vulkaan kwam. De vulkaan is niet actief, maar ook nog niet dood.
Na deze enorme inspanning en glijpartijen over losliggende stenen naar beneden hadden we wel een warm bad verdient! En wat een vreselijk toeval: in dezelfde plaats waren bronnen, die door de warmte van de vulkaan naar boven komen en heerlijk warm zijn! 

's Middags zijn we vanuit Ubud met de bus teruggegaan naar Kuta waar we in ons luxe-resort-hotel gingen! We hadden namelijk een deal gemaakt met onszelf dat als we geld over hielden van ons Azie-budget, dat we dan in een luxe resort mochten op Bali een paar dagen. Al zoekend op internet vonden we veel opties, maar vonden we het toch te veel zonde van het geld. We vonden een mooi hotel met heerlijk ontbijt en zwembad voor 35 euro per nacht. Dit bleek een goede keuze! In Kuta hebben we ons enorm te goed gedaan aan het ontbijt, vervolgens geshopt, langs het strand gelopen, een lonely planet gids voor Australie gehaald en gezwommen... Dat soort dingen. Heerlijk om te doen op Bali! De dag erop hebben we nog een tempel bezocht, die ook op een rots op het strand ligt: Tanah Lot. Doordat het een religieuze feestdag was, mochten we niet naar binnen, maar zagen we wel veel Balinezen met mooie sarongs. Langs de weg stonden allemaal bamboepalen met versiersels eraan en veel mensen waren vrij. We kregen bij de tempel wat rijst op ons hoofd geplakt en een bloempie in ons haar en we schoten foto's van de mooie ligging van de tempel. 's Avonds hebben we het vliegtuig gepakt naar Darwin, in Noord-Australie!

Onze feiten van Bali:
- Heineken heet op Bali Bintang. Nog dat oude rode Heinekenlogo, andere naam! En bijna elke toerist loopt in een hempje of t-shirt met dat logo erop. Een ander biertje dat we hier geproefd hebben is Bali Hai.
- Balinezen hebben een probleem met de F. of de P. Wij denken dat ze in het Balinees een F als een P uitspreken, wat resulteert in vragen: "You like Pish for dinner"?  Nou, liever niet! Wij zijn gegaan voor de heerlijke satay (zou het dan hier vandaan komen)? met sateh-saus!
- De namen van mensen op Bali zijn erg makkelijk. Het eerste kind dat geboren is heet Wayan, de 2e Mari, de 3e Nyoman en de 4e Ketut. Man of vrouw, maakt niet uit. En het 5e kind? Dat heet weer gewoon Wayan!
- Bali is als enige eiland in Indonesie voor een groot deel hindoeistisch, in plaats van Islamitisch. Elke morgen worden bakjes met bloemetjes, snoepjes en geld neergezet voor winkels, tempels en in auto's voor geluk.
- De Nederlandse invloed is nog duidelijk te merken: zo waren wij hysterisch blij met Verkade speculaasjes en heet een klein straatje een 'gang'.

 

PostHeaderIcon No worries (mate)!

En dan zit je opeens op een ander werelddeel! Nou ja, dat gaat natuurlijk niet ineens. Donderdagochtend de 15e om 3.00 's ochtends zijn we geland in Darwin, Australie. Dat is natuurlijk een hele fijne tijd om aan te komen, dus we hebben een heerlijk bankje op het vliegveld geconfisceerd om een poging tot slapen te doen. Dit gaf ons natuurlijk wel het echte backpackergevoel! Rond een uurtje of acht hebben we een taxi genomen naar ons hostel en daar hebben we nog een uurtje geslapen. Na een ontbijt/lunch in de backpackersstraat, besloten we maar meteen actief bezig te gaan en hebben we een bus genomen naar het museum van Darwin. Het was ondertussen behoorlijk heet, dus daar konden we een beetje afkoelen tussen de mooie Aboriginal kunstwerken met stipjes en puntjes. Via een kustweggetje door de botanische tuinen kwamen we uit bij de donderdagavondmarkt. Deze was erg gezellig met veel eigengemaakte producten, eten, sieraden, e.d. en een relaxte sfeer. We hebben een bakje eten gehaald en zijn tussen alle toeristen en locals op het strand gaan zitten om de prachtige zonsondergang te zien. Terug in het hostel hebben nog een biertje gedronken met wat andere backpackers.

Deze eerste dag gaf ons eigenlijk meteen een goed beeld van Australie. We kwamen er achter dat het nu de heetste tijd van het jaar is. Dit heet 'Build up' seizoen, de periode vlak voor het regenseizoen. Dat betekent dat het hier 's middags zo'n 37 graden is. De warmte is wel goed te doen omdat de luchtvochtigheid niet zo hoog is, dus we zijn hier niet zo kletsnat van het zweet als in Azie. De Australiers zijn ongelooflijk vriendelijk. Elke vraag wordt met grote behulpzaamheid en een grote lach beantwoord. Achter ongeveer elk gesprek volgt het zinnetje 'No worries (mate)'. En zo voelt het ook echt. Alles is goed geregeld hier. De kust en de natuur zijn fantastisch! Er vliegen veel bijzondere vogels rond en erg grote vleermuizen. Er zijn hier een hoop mangobomen en frangipanies (onze favoriete boom uit Australie). Verder waren we helemaal extatisch bij ons eerste bezoek aan een gewone supermarkt. Ineens hadden we weer zoveel keuze! En er is een groente-, een zuivel-, een vlees- en een broodafdeling! Tja, we vonden onszelf ook wel een beetje gestoord. Waar we nog erg aan moeten wennen is het grote prijsverschil met Azie. In Azie heb je bijvoorbeeld een prima kamer met badkamer voor zo'n 3 euro p.p. Hier hebben we een soort bezemkast met een stapelbed, koelkast en gedeelde badkamer voor 16 euro p.p. Maar de hostels hier hebben ook voordelen. Er zijn veel gezamenlijke zitplekken wat erg gezellig en sociaal is. Er is een keuken, dus we hebben voor het eerst in ruim 5 weken weer eens ons eigen kostje gebrouwen. 's Avonds verzamelen veel gasten zich voor een biertje en een spelletje, dus we hebben een hoop andere backpackers gesproken (waaronder voor het eerst in weken Nederlanders). Dus het is wel onwijs gezellig!

Vrijdag hebben we een georganiseerde tour naar Litchfield National Park gedaan. Dit park ligt zo'n 80 km ten zuiden van Darwin. We werden vroeg opgehaald door stoere tourgids Emma, die de bus al volgeladen had met gezellige gepensioneerden uit Engeland, Australie en Amerika. Tja, dat is het nadeel of ook wel voordeel van dagtours. De jongeren gaan meestal voor meerdere dagen en de ouderen (en wij) voor 1 dag op tour. Het voordeel is dat we nu wel weer wat adresjes hebben waar we, mochten we in de buurt zijn, kunnen logeren. En deze mensen waren allemaal zo aardig en geinteresseerd. We hebben ons prima met ze vermaakt! In het park hebben we 4 watervallen bezocht, waarvan we in 2 mochten zwemmen. We waren een beetje bang, aangezien er ook zoetwaterkrokodillen zwemmen. Deze zijn weliswaar ongevaarlijk en ze liggen alleen maar op de bodem, maar toch! Het zijn krokodillen! Nadat zowel de tourgids als alle gezellige gepensioneerden ons verzekerd hadden dat het veilig was, hebben het toch maar gedaan. Zwemmen in watervallen blijft fantastisch! Onze gids heeft tijdens de tour veel verteld over de flora en fauna en we hebben onze eerste kangaroes (in de verte) gezien! Kortom, een leerzaam en erg gezellig dagje met prachtige natuur! Zondag gaan we werderom een tour doen en ditmaal naar het bekende Kakadu National Park waar we bijna zeker krokodillen gaan zien en maandagochtend erg vroeg vliegen we naar Cairns aan de oostkust.

     
Aboriginal kunst, frangipani bloemetjes en Florence falls in Litchfield National Park (met wat meer water dan op onze foto's).

 

PostHeaderIcon Wat-zat

Op de 2e oktober gingen we in een bus richting de grens van Cambodja, waar we voor wat extra dollars, die we aan ons busmannetje gaven, een Cambodjaans visum kregen. In Cambodja reden we over dijken tussen de rijstvelden naar de hoofdstad.
Aangekomen in Phnom Penh gingen we op zoek naar een guesthouse in de buurt en werden warm onthaald door de dames. De kamer was goed en maar E4,20 dus we gingen akkoord. Die dag hebben we gerelaxt op het dakterras van het hostel en bedacht wat we allemaal gingen doen in Cambodja.

Dag 2 in Cambodja hebben we met een tuk-tuk Phnom Penh onveilig gemaakt. Ons tuk-tuk mannetje dan, wij niet. We begonnen bij een bomvolle markt (waar Erica een ontzettend dure Rayban zonnebril kocht voor 2 euro) en gingen door naar het nationale museum. Boeddha's en andersoortige tempelbeelden uit heel Cambodja waren hier verzameld, erg mooi en een mooi gebouw. We bezochten nog wat tempels, zoals 1 waar een wenkbrauwhaar van boeddha zou moeten liggen (wij raken niet snel opgewonden, maar dit is toch wel een toppertje hoor!) en gingen door naar het koninklijk paleis. De koning had een mooi stulpje, maar we werden wel achter de vodden aangezeten, want elk gebouw bleek net te sluiten als wij er aan kwamen... Gelukkig wel alles kunnen zien, inclusief de zilveren pagode die niet zilver was (tot we een hoekje van het tapijt optilden en daaronder zilveren tegels vandaan kwamen). Al met al een mooie dag en Phnom Penh is een mooie hoofdstad gelegen aan een rivier.

De volgende morgen zijn we met de bus naar Siem Reap gereden. Deze bus rammelde lekker door de rijstvelden heen, maar ach, gelukkig stopten we vaak bij eettentjes waar je heerlijke gefrituurde vogelspinnen kon krijgen, waar de moterkap van de bus open kon om af te koelen en waar je kon plassen in een gat. Na door wat overgelopen wegen te rijden kwamen we aan bij het busstation dat ook onder water bleek te staan. Gelukkig konden we verderop wat hoger staan en eruit. Een deel van de rivier was door de vele regen overstroomd, dus een deel van Siem Reap staat onder een laag van 30 cm water.
Het Smiley hostel dat wij aangeraden hadden gekregen in Phnom Penh stond gelukkig ook wat hoger en de tuk-tuk die ons op kwam halen bracht ons erheen. 's Avonds bracht ons tuk-tukmannetje ons naar een tempelberg, zodat we de zonsondergang konden zien over de Angkor tempels. In Siem Reap kan je namelijk de tempels van Angkor bezoeken, het oude koninkrijk van Cambodja, 1000 jaar geleden, waarvan boven elke pagina op deze site ook een foto staat.
Vanmorgen zijn we weer door ons tuk-tukmannetje opgehaald, die ons de hele dag van tempel naar tempel heeft gebracht. We begonnen bij Angkor Wat (die van de foto), erg mooie tempel, wel wat afbrokkelend, maar het idee blijft dat het een groot complex geweest moet zijn. Er staan veel beelden en op elke muur zijn afbeeldingen en verhalen uitgebeeld.
De andere tempels waren ook mooi, de 1 meer "ingestorte chaos" en de de ander "georganiseerde puinhoop", waarbij de eerste dan onder de rotsblokken en 'danger'bordjes zat, de ander nette opgestapelde rotsblokken had. Een tempel die we erg mooi vonden was overgroeid met grote bomen, waarvan de wortels over de tempel heen liepen (gefilmd in Tomb Raider).
Vanavond hebben we een 'seeing hands' massage gehad, dat gedaan wordt door blinden. Erg relaxend, maar soms wel pijnlijk! Het geld voor de massages gaat niet alleen naar henzelf, maar ook naar blinden in de regio.

Ook al zijn we hier maar even, we hebben ons oordeel al geveld:
- Cambodja lijkt wat ons betreft weer wat meer op Thailand, alleen zijn ze hier wel armer en vallen ze ons hier meer lastig. Het is vooral erg zielig om te zien hoeveel kindjes ansichtkaarten, boekjes en water moeten verkopen bij de tempels.
- De Cambodjanen zijn goedlachs en lachen vooral ons uit, hebben we het gevoel. Maar ze laten je ook graag weten waarom en meelachen. En wij hebben besloten mee te lachen en hen ook uit te lachen, wat hun gevoel voor humor wel aankan.
- Monniken en tienermeisjes willen met ons op de foto. Dat is nieuw! Wij wilden stiekem ook graag met een monnik op de foto, dus dat kwam goed uit!
- De pyjama trend zet zich hier rustig voort, we hadden het vandaag bijna overgenomen, wat en hoge vochtigheidsgraad hier! Puf-zweet-puf!
- Hoerententen hebben hier roze licht. Ons hostel ligt er namelijk naast.
- We wilden heel graag Cambodjaanse 'riel' pinnen, maar na 4 pinautomaten geprobeerd te hebben kwamen we er achter dat je alleen dollars kan pinnen. Vervolgens konden we overal met dollars betalen, dus wij doen er niet moeilijk over!

Wij hebben nu zoveel tempels bezocht (die ze hier 'wat' noemen), dat we helemaal temple-tired en wat-zat zijn, klaar er mee! Dus morgenvroeg (7 okt) vliegen we via Kuala Lumpur naar Bali (daar heten de tempels in ieder geval geen wat meer!).

 
More Articles...