Maandagmorgen 28 november vertrokken we naar de Westkust, die hier ook wel de Wetcoast wordt genoemd. Dit hadden we al gezien toen we door Milford Sound voeren en bijna verzopen door alle regen. Vandaag hadden we wat meer geluk en de gebieden waar we door reden waren weer prachtig fotomateriaal! Brede dalen uitgesleten door een rivier, die er nog stroomde; watervallen en veel bergen. Ons Toyotaatje vond het allemaal wat minder en bij het remmen op de motor kwam een verdachte stank vrij. We dachten eerst nog dat het een oude bus was, die voor ons reed, maar toen we die hadden ingehaald was de lucht er nog. Nouja, de motor werd niet heet (we hebben maar 3 metertjes op het dashboard en een tourenteller zit daar niet bij), dus wij denken dat het er bij hoort.
We kwamen bij de kust aan, erg mooi en ruig. Het was geen zwemweer, dus na wat foto's te hebben geschoten zijn we weer snel doorgereden naar Franz Josef.
De volgende morgen moesten we ons melden bij Franz Josef Glacier Guides, want we gingen de Franz Josef gletsjer (ja echt, niet een andere ;) ) beklimmen! We kregen wandelschoenen en cramp-ons/spikes, een regenjas en een muts (van wol, de vrouwelijke gids was erg stoer en zeker niet mutsig).
Na eerst een stuk door de vallei gelopen te hebben, kwamen we bij de voet van de gletsjer en moesten we onze spikes onderbinden. Daarna klommen we via een uitgebikte ijstrap stijl omhoog en de voet van de gletsjer op. De spikes waren erg handig! Je kon zo'n beetje recht de berg op lopen. Gelukkig hoefde dat niet en waren er meerdere trappen uitgebikt. We namen niet alleen trappen, maar konden ook stukken op vlak ijs lopen (goede fotomomenten)! Vervolgens kwam er dan weer een spleet en sprongen we erover of gingen we er doorheen. Sommige waren zo smal dat je er "als een Egyptenaar" doorheen moest; ene voet voor de andere en schuiven maar. Ook gingen we nog door een tunneltje van prachtig blauw ijs. Echt erg fantastisch (koud) allemaal! Onze stoere gids bikte voor ons nog wat trappetjes en hing touwen op zodat we na 5 uur op het hoogste punt van onze klim waren aangekomen. Het uitzicht was prachtig en de moeite waard! Teruggekomen hoefde Erica niet eens meer haar blaren te prikken, want die waren veranderd in gletsjergaten... Maar ook die waren het waard geweest en we gingen in de sauna van het hotel om onze vermoeide spieren op te warmen.
De dag daarop (30 nov) zijn we via de Pancake rocks aan de westkust (deze dag erg nat) naar Abel Tasman National Park gereden. De pancake rocks lijken op een stapel pannenkoeken. Dat klopt ook wel aardig, alleen zijn ze niet netjes rond. De zee beukte er hard tegenaan en dat was mooi om te zien!
De volgende morgen regende het nog steeds, dus onze kayakplannen hadden we verruild voor de watertaxi met dakje. De watertaxi-schipper vaarde over zee van de ene baai naar de andere en liet ons alle goede plekjes zien, inclusief zeehonden en 1 kleine grijze pinguin! We werden uitgezet op een strand en de zon begon te schijnen! We zijn via een prachtig pad over bergen en met hangbruggen naar een ander strand gelopen. Daar kwam de watertaxi ons weer ophalen. We moesten wel wat verder lopen, want het was eb, wat betekende dat de zee 3,5 meter lager was. Het park is echt een prachtig en je kan er ook meerdere dagen rondtrekken: aanrader! In het hostel, de "Bakers lodge" aangekomen werd de kachel buiten opgestookt en kregen we heerlijke banaan-chocolade muffins, gebakken in de oude bakkerij-ovens.
De volgende morgen moest er even gewebcamt worden met Eveliens familie in Zwolle en die zeiden dat ze alleen maar Eveliens witte tanden konden zien. Nou...zo bruin zijn we nou ook weer niet hoor! Het is hier veel te koud om ons gezonde kleurtje bij te houden. We reden vervolgens naar Nelson, wat een leuke stop zou moeten zijn. De kerk was wel mooi, de winkels nog mooier. Dus maar weer wat souvenirs ingeslagen en doorgereden naar Picton. Vanuit hier zouden we de volgende dag de boot nemen naar Wellington; op het Noorder Eiland. Het hostel (Sequoia Lodge) in Picton was ons aangeraden door Erica's schoonfamilie. De gratis chocoladepudding met vanilleijs om 8 uur 's avonds en de hottub haalden ons helemaal over! De pudding was heeeeerlijk en maakte goed dat de hottub stuk was.
3 December bijzonder vroeg opgestaan, omdat we om half 7 met de veerpont naar het Noordereiland gingen varen. Nadat de trein op de ferry was gereden (ja: rails op de boot), mochten wij er in onze achteruit op rijden. Het waaide flink, dus het grootste deel van de 3 uur hebben we uit het raam gekeken naar de fjord die we uitvaarden en de golven. We werden gelukkig niet misselijk. In Wellington aangekomen parkeerden we de auto bij het Te papa museum. Deze was ons door meerdere mensen aangeraden en ze hadden gelijk. Het is een erg leuk museum! Erg groot en veel te zien over de cultuur, de beesten, de kunst en de geschiedenis van Nieuw-Zeeland. Klinkt als een gewoon museum, maar ze gebruikte veel technologische mediasnufjes; leuk voor kinderen en backpackers! Zo konden we foto's van onszelf maken en die dan weer op een wand projecteren en dan weer knippen, plakken, etc:
Na uitgespeeld te zijn gingen we naar het hostel en kregen we vrijkaartjes voor cabaret. Het was een vrolijke vrouw die ons eens even wat ging vertellen over sex. We waren niet al te geschokt (wij Hollanders zijn wel wat gewend en wisten als enige wat de film Deep throat was... of we hier trots op zijn?)! Erica won nog een condoom in de quiz, een geslaagde avond!
De volgende dag hebben we Wellington verder onveilig gemaakt. Vooral in de hippie/arty Cubastreet hebben we alle winkels van binnen en buiten gezien (ja: weer meer souvenirs in de pocket). We bekeken een expositie van Yayoi Kusama, die vooral veel van polkadots houdt, in de city gallery (die voor de gelegenheid aan de buitenkant ook met stippen bekleed was!) Na het regeringsgebouw in de vorm van een bijenkorf gezien te hebben taaiden we uitgeput af naar het hostel. 's Avonds hebben we nog Heath Ledgers laatste film gezien in de bios: The Imaginarium of Dr. Parnassus. Beetje vreemd, maar wel lekker!
Vanmorgen, 5 dec hebben we eerst genoten van speculaas! In Wellington hadden ze in de supermarkt een internationaal gedeelte, waar stroopwafels, Euroshopper appelmoes, hagelslag en dus speculaasbrokken te krijgen waren! Wij hebben dus ook een beetje sinterklaas... Vanavond zetten we onze schoen, we zijn heel zoet geweest, dus je weet maar nooit!
De dag na onze verregende Milford Sound tour brachten we door in Queenstown. En de zon scheen! Eerst moesten we nog even langs onze autoverhuurder (want we hebben een grote ster in onze ruit, maar dat bleken ze prima te vinden) en langs de i-site voor het boeken van nog een tour. Na een heerlijke cappuccino op het terras in het zonnetje, shopten we nog souvenirs bij elkaar en genoten van een heerlijke lunch in een Frans restaurantje. Halverwege de middag reden we naar de Gondola, de attractie van Queenstown. We gingen omhoog in de, soort van, skilift en konden prachtig over het meer en de bergen kijken. Bovenaan konden we nog een stukje verder omhoog met een stoeltjeslift en toen kwam het avontuur van de dag! We kregen een helmpje aangemeten en een skelter onder onze kont en raceten een stuk de berg af! De eerste rit moest op de langzame baan om te wennen (wat ook wel nodig was) en de tweede rit mocht op de snelle baan. Dit is leuk voor kleine en grote kinderen! Met de gondola gingen we weer naar beneden en vertrokken voor een ritje van een uur naar het dorp Wanaka. We namen de toeristische route over bergen en door valleien. Na elke bocht was het uitzicht weer anders! Wat een mooie rit! Rond 19.00 kwamen we aan bij ons hostel dat uitkijkt over Lake Wanaka. Daar bleek net de overname van het hostel gevierd te worden, dus we konden meteen een wijntje meedrinken in de zon. Veel wijntjes later, hebben we toch nog maar wat te eten gemaakt en een potje scrabbel gespeeld.
De ochtend van de 27e hebben we heerlijk uitgeslapen en zijn daarna een wandeling langs het meer gaan maken. Het waaide onwijs hard, maar de zon scheen gelukkig wel. Na 2 uurtjes wandelen waren we toch echt wel uitgewaaid en lunchten we in het hostel. 's Middags namen we de auto naar de attractie van Wanaka; Puzzling World. Hier zijn 4 illusiekamers, waar je zintuigen in de war raken. Buiten was een gigantisch doolhof waar we wel een uur in ronddwaalden. Erg leuk, zowel voor kinderen als voor backpackers! 's Avonds gingen we naar de 2e attractie van Wanaka; Cinema Paradiso. Een gezellig bioscoopje met allemaal verschillende hangbanken, leunstoelen, retrobioscoopstoelen en zelfs een oude auto van waaruit je de film kan kijken. Ondertussen kan je met wat eten op schoot of een drankje de film zien. Wij keken 'an education'. De volgende ochtend begon onze rit naar Franz Josef Glacier aan de westkust van Nieuw Zeeland.
Beste mensen, we hebben het een beetje koud hier. We mogen natuurlijk niet klagen, vinden jullie, maar we waren helemaal gewend geraakt aan die heerlijke temperaturen! Wendy, we luisteren naar je: we zijn uit de zon!
Wij zijn dus aangekomen in het ietswat koudere Nieuw-Zeeland! En het is hier prachtig!
19 november vlogen we van Sydney naar Christchurch. We hadden een mooi hostel en er was een marktje op het kerkplein, dus we waren meteen in ons element. De volgende dag zijn we naar de i-site gegaan, de VVV van Nieuw-Zeeland, waar ze voor ons superaanbiedingen hebben gescoord. Zo hebben we wat tours geboekt en crossen we nu met een Toyota starlet + verzekering voor 16 euro per dag over de wegen. Om alle korting te vieren hebben we bij de starbucks heerlijke koffie met muffin genomen. Met een ouderwetse toeristentram zijn we vervolgens door Christchurch gereden en hebben we het kunstmuseum, de botanische tuin en een jeanswinkel bezocht (toch echt een lange broek nodig hier)! Daarna hebben we meegedaan aan de locale vrijdag-middag-borrel op een terrasje.
De 21e kregen we ons toyotaatje en reden we naar Akaroa. Een dorpje dat door Fransen is gesticht. Erica was in haar element: er waren Franse straatnaambordjes, croissants en bij de Shell kon je l'essence tanken. De rit erheen was prachtig. We reden door bergen en tussen schapen. Typisch Nieuw-Zeeland! Akaroa was een mooi dorpje aan een inham. Bij de mond van de de inham naar zee schenen veel dolfijnen te zwemmen, dus dat wilden we wel zien! We kregen een wetsuit aan en voeren met een boot de inham uit. De Hector dolfijnen kwamen na een tijdje tevoorschijn en we mochten het water in! Erica moest met steentjes tikken om ze te lokken. Ze tikte als een gek en daar kwamen ze! De dolfijntjes zwommen tussen ons door en onder ons door, ze hadden schik. En wij ook, want we zwommen met dolfijnen! Bij terugkomst hebben we 'mudcake' geprobeerd, een kleffe chocoladetaart met warme chocolademelk (want het zeewater was maar 13 graden). Lekker!
De volgende dag was onze eerste stop in Christchurch de souvenirshop. Dat was namelijk de enige plek waar we een warme regenjas konden krijgen in de NZ-lente. Door een prachtige omgeving zijn we naar Lake Tekapo gereden. Een ongelooflijk blauw meer (zie de foto's, geen fotoshop)! We vonden een hostel met uitzicht op het meer. We hebben een stuk langs het meer gelopen. 's Avonds hebben we gepuzzled en gescrabbled. We hebben wilde avondjes hier!
De 23e reden we naar Mount Cook. Het autorrijden is echt super hier. We kunnen zelf bepalen wanneer we stoppen. Dat komt goed uit, omdat je veel uitzichtpunten hebt voor foto's! Bij Mount Cook regende en waaide het. Het was gerust stormachtig te noemen. We namen een pad naar het Keapoint, maar helaas was er geen Cook-berg te bekennen... Daarna zijn we met een tour naar de Tasman gletsjer gereden. Deze heeft een dal uitgesleten en nu is daar een meer gevormd. Het waaide nog steeds, maar gelukkig was het droog, zodat we met een boot het meer op konden. In het meer dreven ijsschotsen die van de gletsjer afgebroken waren en nu langzaam aan het smelten waren. Echt super om met de boot zo dicht bij die grote drijvende ijsbergen te komen en het ijs aan te raken. Het ijs was dezelfde blauwe kleur als Lake Tekapo; doordat in beiden 'glacial rock flour' zit. Dit wordt door gletsjers van bergen afgesleten. Als de zon erop schijnt worden alle kleuren behalve blauw geabsorbeerd en krijg je die mooie blauwe gloed. (Ik hoop dat ik het goed uitleg, mocht het iemand boeien). Door het slechte weer gingen we maar een half rondje op het meer en kregen we de helft van het geld terug. Het was toch mooi geweest vonden we, dus vierden we onze meevaller met cappuccino en een muffin in het enige restaurant bij Mount Cook.
De volgende morgen waaide het nog steeds, maar was er zon! We liepen de Hooker Valley track, over hangbruggen naar een riviertje. Eindelijk zagen we de hoogste berg van Nieuw-Zeeland: Mount Cook! Een prachtig plekje in de vallei! Na een uitgebreide fotosessie en picknick zijn we weer teruggelopen. Die zelfde middag zijn we naar Queenstown gereden en hebben ons de volgende morgen gemeld bij de bus naar Milford Sound. We hadden via de i-site in Christchurch korting gekregen voor de meeste luxe tour naar Milford Sound, met een bus met glazen dak en een 2 uur durende boottour door de fjord. We zaten met oude Duitsers in de bus die er ook zin in hadden. In 5 uur reden we naar Milford Sound, door een prachtig regenwoud-gebied. Het weer werd helaas wel slechter. Hierdoor kwamen er telkens meer watervallen die van de stijle wanden afstorten, het dal in. Het gebied werd ook mistig: voor de Lord Of The Ring Fans: We reden door "Middle Earth" en het begon er aardig op te lijken. Bij Milford Sound aangekomen was er alleen maar mist en wolken... Helaas zagen we hierdoor niet hoe mooi de fjord eigenlijk is. De boot ging dicht langs de wanden en we zagen hoe hoog de bergen waren en hoeveel watervallen er waren door de regen. En het hoogtepunt: We zagen 2 pinguins! Dat maakte onze dag weer goed!
De ochtend van de 15e begonnen we, na een enigszins rusteloze nacht door onze Australische aan-de-camper-schuddende vrienden, aan een korte tocht naar Hunter Valley. Deze streek is beroemd door de vele wijngaarden en vele proeverijen. Na wat informatie ingewonnen te hebben, begonnen we in extreme hitte (zo'n 37 graden) aan onze eigen rondtour. We begonnen bij een delicatessenwinkel met heerlijk ijs, vele soorten kaas (zelfs Gouda-kaas), chocolade (zelfs 'de Ruijter'hagelslag) en trakteerden onszelf of een heerlijk ijsje! Na wat rondgereden te hebben, kwamen we bij Tyrrels wijngaard, waar we een uitgebreide uitleg en rondleiding kregen. Erica deed zich tegoed aan een paar heerlijke wijntjes, waarvan 1 soort van 100 dollar per fles (die hebben we maar niet gekocht!). Vervolgens reden we naar de 'Chocolate- and fudgefactory' waar we fudge hebben geproefd, maar toch maar vooral veel chocolade hebben ingeslagen. Moe van het rondrijden en het warme weer, zijn we neergestreken op een lokale camping en hebben we een duik genomen in het zwembad. Na het eten eindigden we met wat Australiers aan de wijn en werd het een gezellige avond.
De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om onze camper uit te mesten en schoon te poetsen, want hij moest helaas weer ingeleverd worden. Met de fantastische combinatie van Erica als navigator en Evelien als bestuurder reden we in 1 ruk dwars door het drukke Sydney naar het Hippiecamperkantoor. Daar kregen we de schrik van ons leven toen de hippiecamperman zei dat de camper de 15e al terug had moeten zijn! Hoe blond kunnen we zijn! (op dit moment letterlijk en figuurlijk heel blond dus!) We waren er allebei vast van overtuigd dat het de 16e moest zijn, maar ons contract zei toch echt anders. En op te laat inleveren staat een boete van 500 dollar (ruim 300 euro!)! Gelukkig was de hippiecamperman ons goed gezind en hoefden we alleen een dag extra huur te betalen! De Australiers zijn zo aardig!
Met de bus kwamen we aan in het centrum van Sydney en daar vonden we al snel een hostel. We boekten meteen een tour naar de Blue Mountains voor de volgende dag en hebben nog een rondje door 'onze' buurt Chinatown gelopen. Bij een outletwinkel kochten we een nieuw vest voor Evelien en wat shirtjes (een gedeelte van onze was bleek in Newcastle namelijk van de waslijn gestolen te zijn; waaronder Erica's favo roze jurkje en Evelien's enige warme vest). Vervolgens maakten we een rondje (stiekum 2) met de monorail door het centrum. Na wat eten te hebben gemaakt, ploften we op een bank in de loungeruimte van het hostel en kwamen we daar de rest van de avond niet meer vanaf.
De volgende ochtend werden we om 8 uur opgehaald door tourgids Steve voor een dagtour naar de Blue Mountains. Het was zo'n anderhalf uur rijden, o.a. via het Olympische dorp, en onderweg stopten we voor wat drinken bij een mooie rivier en bij een Aboriginal rotstekening van een kangoeroe (heel bijzonder, schijnt). Onze eerste echte stop was bij Wentworth Falls, waar we 340 traptreden op en neer moesten lopen naar een uitzichpunt met zicht op de waterval en de bergen. Vervolgens reden we naar een ander uitzichtpunt vanwaar we 'the three sisters', een bekende rotsformatie, konden zien. We stapten daarna in een soort grote skilift, waarmee we naar de bodem van de vallei gingen. Met onze tourgids liepen we door een stuk regenwoud naar een soort treintje om de berg weer mee omhoog te gaan (deze was namelijk 'maar' 52 graden steil!). Rond lunchtijd werden we gedropt in het dorp Leura, waar we met 2 Duitse meiden hebben gepicknickt. Na de lunch reden naar een onofficieel uitkijkpunt (zonder hekjes voor de toeristen, maar waar wel auto's van locals onderin het dal waren 'geparkeerd'). Op deze platte rots konden we ver kijken en wat spectaculaire foto's maken. Op de terugweg probeerden we nog wat kangoeroes te spotten in Blue Mountains National Park. Deze waren helaas niet thuis, maar gelukkig waren er veel kaketoes te fotograferen. Rond 5 uur werden we op de veerboot naar het centrum van Sydney gezet en zagen we vanaf het water voor het eerst de Harbour Bridge en het Operahouse! Wij moesten nog even onze spullen naar een ander hostel verhuizen en 's avonds hebben we met de 2 Duitse meiden van een heerlijk 3 dollar-buffet (hoe kan het uit?) genoten bij een gezellige bar.
Na een poging tot uitslapen in ons nieuwe hostel, besloten we even wat te internetten. Hier kwamen we erachter dat onze vlucht naar Nieuw Zeeland niet de volgende avond, zoals wij dachten, maar de volgende ochtend ging. (Ja, we zijn lekker bezig deze week! Gelukkig kwamen we er nu op tijd achter!) We hadden dus veel minder tijd in Sydney dan we dachten helaas. Dus dat werd een dagje highlights bezoeken. Na een bezoek aan een aantal art-deco-achtige winkelcentra, lunchten we met een heerlijke foccacia van een schattig Italiaans winkeltje. Via de wijk 'The Rocks' liepen we naar de Harbour Bridge om foto's te maken van het Operahouse en de haven. Vervolgens bezochten we het 'Museum of Contemporary Art' en liepen we via wat gezellige winkelstraten en een cupcake-winkeltje :) weer richting het hostel. Onderweg winkelden we wat en kochten alvast een Lonely Planet voor Nieuw Zeeland. Al met al hebben we zo in anderhalve dag toch een aardige indruk van de stad gekregen.
Morgen landden we in ons Christchurch en beginnen we aan ons laatste land!
|
Reisverhalen
